Τι κρύβει ο Καμμένος...

Για να πω την αμαρτία μου εγώ έχω αρχίσει να διασκεδάζω με τον Πάνο Καμμένο. Μπορεί η κατάσταση για την χώρα και τους Έλληνες πολίτες να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο εξαιτίας της σημερινής κυβέρνησης που αποδεικνύεται εξίσου καταστροφική με τις προηγούμενες, αλλά μια σταλιά χαλάρωσης κι ένα χαμόγελο στα χείλη το δικαιούμαστε. Παρακολουθώντας λοιπόν το νέο σόου του Καμμένου στη Βουλή κατά τη συζήτηση της Παρασκευής δεν μπορώ να κρύψω ότι εγώ τουλάχιστον το είδα από την αστεία του πλευρά. Και εξηγούμαι: Ως ένας από τους παλιούς Μαυρογιαλούρους της πολιτικής, που τώρα περνάει το χρόνο του παίζοντας πρέφα στο καφενείο και μαθαίνοντας πάσης φύσεως κουτσομπολιά, είμαι σε θέση να ξέρω –και όχι απλώς να καταλαβαίνω- την απόγνωση και το αδιέξοδο του αρχηγού των ΑΝΕΛ που τον οδηγούν σε αυτά τα γελοία ξεσπάσματα…

Ο Πανούλης, που χαζός δεν είναι, έχει πάρει χαμπάρι ότι τα πολιτικά ψωμιά του τελειώνουν και κοιτάζει πώς θα διασωθεί. Μα, θα πείτε, τα ίδια λέγονταν και την προηγούμενη φορά και τελικά τα κατάφερε. Και στη Βουλή μπήκε και στην κυβέρνηση έμεινε.

Ναι, αλλά με κάτι μικρές διαφορές που ο ίδιος την ξέρει πολύ καλά. Την προηγούμενη φορά μπήκε το κόμμα του στη Βουλή με τη βοήθεια του ΣΥΡΙΖΑ. Υπήρξε μυστική πριμοδότηση σε συμφωνία με τον Τσίπρα που του έδωσε, ανά την Ελλάδα, τις ψήφους που χρειαζόταν για να πιάσει το 3%. Τότε όμως ο ΣΥΡΙΖΑ είχε την άνεση να θυσιάσει 30-40.000 ψήφους, από κομματικούς στρατιώτες του, που δεν ήταν πάνω από 0,5% όταν ήξεραν ότι η διαφορά θα ξεπεράσει τις 7 μονάδες.

Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δεύτερο κόμμα και τέτοια συμφωνία δεν μπορεί να επαναληφθεί. Ο Καμμένος σκέφτεται λοιπόν από τώρα πώς θα χωθεί και στην επόμενη Βουλή. Με αυτόνομη παρουσία το έχει ξεχάσει και ο ίδιος, κι ας του δίνουν οι δημοσκόποι ποσοστό εισόδου για να μην τους καταγγέλλει και τους βρίζει. Η μόνη ελπίδα που του μένει, όπως είμαι σε θέση να σας αποκαλύψω, είναι να πάει «σφιχταγκαλιασμένος» μέχρι τέλους με τον Τσίπρα. Αυτός ήταν ο πραγματικός στόχος του (και όχι το όνομα της Μακεδονίας) όταν έκανε και το σόου με το θέμα Μουζάλα, όπως σας είχα γράψει και τότε, διότι μάθαινε ότι γίνονταν κινήσεις για να «αντικατασταθεί» από την Γεννηματά και τον Θεοδωράκη στην κυβέρνηση. Αφού το εξασφάλισε αυτό, τώρα ανέλαβε να κάνει τη «βρώμικη δουλειά» για λογαριασμό της κυβέρνησης και του Τσίπρα εξαπολύοντας επιθέσεις που νομίζουν ότι θα τους βοηθήσουν στο χώρο της δεξιάς – γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πολλοί δεξιοί τους είχαν πιστέψει και τους είχαν πιστέψει τις δύο προηγούμενες φορές, αλλά τώρα φεύγουν τρέχοντας προς οποιαδήποτε άλλη κατεύθυνση.

Ενώ όμως με τις επιθέσεις αυτές νομίζει ότι βοηθάει την κυβέρνηση και συσπειρώνει το μισοδιαλυμένο μαγαζί του, το αποτέλεσμα είναι το αντίθετο. Ωστόσο ούτε αυτό τον ενδιαφέρει. Θέλει στο τέλος να υποχρεώσει τον Τσίπρα να προχωρήσουν σε εκλογική συνεργασία. Ακριβώς. Το σενάριο που δεν περπάτησε την προηγούμενη φορά γιατί υπήρχε το εναλλακτικό, επιδιώκει να σιγουρέψει τώρα. Κι αν μεν οι εκλογές γίνουν μέχρι το καλοκαίρι που θα ισχύει η λίστα, θα βάλει και μερικούς δικούς του σε εκλόγιμες θέσεις. Αν γίνουν αργότερα, στόχος του είναι να μπει αυτός πρώτος στο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ και να διασωθεί με τη βουλευτική ασυλία…



Αυτό είναι το σενάριο πανικού που κρύβεται πίσω (και) από την τελευταία παράσταση του Πανούλη στη Βουλή. Γι αυτό και όπως σας έγραψα στην αρχή δεν μπορώ παρά να το διασκεδάζω…